Bazı canlılar
tek bir hücre yapısındadırlar (bakteriler ve tek hücreliler). Diğer bütün canlılar
ise çok hücrelidir. Canlıların vücut büyüklüğü arttıkça hücre sayısı da artar.
Hücreler çekirdek yapıları bakımından prokaryotik ve ökaryotik olarak iki sınıfa
ayrılmaktadırlar. Prokaryotik hücrelerde (bakteri) çekirdek bulunmamakta, ökaryotik
hücrelerde ise genetik materyali taşıyan bir çekirdek yer almaktadır. Ökaryotik
hücrelere göre daha basit ve daha küçük olan prokaryotik hücrelerin genomları
daha basit olmakta ve sitoplazmik organeller ile hücre iskeleti bulunmamaktadır.
Prokaryotik ve ökaryotik hücreler plazma membranı ile çevrelenmişlerdir. Karmaşık
yapılı ökaryotik hücrelerde genetik bilgileri içeren çekirdek en büyük
sitoplazmik organeldir. Çekirdekte DNA replikasyonu ve RNA sentezi gerçekleşir.
RNA translasyonu ile protein sentezi ise sitoplazmada yer alan ribozomlarda
gerçekleşir.
1. Prokaryot Hücre
Belli bir çekirdekleri olmayan, kalıtım maddesi sitoplazmada dağınık halde bulunan çok basit hücrelerdir. Bunların zarları organelleri yoktur. Sadece ribozom organeli içerirler. Bazılarında sitoplazmada klorofil pigmentleri veya hücre zarından oluşan mesozomlar bulunabilir. Örneğin; bakteriler ve mavi-yeşil algler prokaryot hücre yapısında canlılardır.
2. Ökaryot Hücre
Gerçek
hücreler olup, bölünerek yavru hücreleri oluşturabilen genetik bilgiye
sahiptirler. Hücre farklılaşması, bu genetik bilginin bir kısmının bazı
hücrelerde aktifleşmesi ile belirli proteinlerin sentezine yol açmasıdır. Böylece,
özelleşmiş hücreler farklı enzim bileşikleri ve metabolik güce sahip olurlar. Hücre
denince çoğu zaman kastedilen ökaryot bir hücredir. Tipik bir ökaryotik hayvan
hücresi ve bitki hücresinde çekirdek ve hücre organellerini belirgin olarak
görmek mümkündür.
KAYNAK: http://tr.wikipedia.org/wiki/H%C3%BCcre
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder